Αγαπημένη μου φωτογραφία ή αλλιώς Dear Photograph

Καλημέρα και καλή εβδομάδα σε όλα τα καλά παιδιά!

Πριν ξεκινήσω θα ήθελα να καλωσορίσω το δεύτερο μέλος του Notaberry, την αγαπημένη Demi! Γεια σου Demi, με ακούς;  


Σήμερα κορίτσια θα ήθελα να σας μιλήσω για ένα φανταστικό site, μία καταπληκτική ιδέα, τόσο απλή και τόσο έξυπνη at the same time. Ναι, για το Dear photograph ήθελα να σας πω!

Στο site αυτό μπορεί να μπει κανείς και να κάνει submit μία φωτογραφία. Τι το ιδιαίτερο θα έχει όμως αυτή η φωτογραφία; Θα είναι μία φωτογραφία από μία φωτογραφία από το παρελθόν στο ίδιο σημείο που τραβήχτηκε τότε, σήμερα.

Σας μπέρδεψα ε; Ακούστε, είναι πολύ απλό. Παίρνεις μία αγαπημένη σου φωτογραφία από το παρελθόν. Πηγαίνεις στο σημείο που τραβήχτηκε. (καλό θα ήταν να είναι κάπου κοντά, μην ξενιτευτείς κιόλας για ένα κλικ). Βρίσκεις το σημείο. Σηκώνεις την παλιά φωτογραφία, κεντράρεις, κλικ και ορίστε η φωτογραφία από το παρελθόν τοποθετημένη στο παρόν. Μετά αυτή την φωτογραφία μπορείς να την στείλεις στο Dear photograph όπως έκαναν και πολλοί πολλοί άλλοι. Μπορείς επίσης να γράψεις και για αυτή την φωτογραφία (στα αγγλικά) και να την αφιερώσεις εκεί που θέλεις.

Πόσο καταπληκτικό μπορεί να είναι όοοοολο αυτό; Θα σας πω εγώ... Πολύ! Ρε παιδιά, γιατί μόνο οι αμερικάνοι σκέφτονται κάτι τέτοια έξυπνα; Εμείς τι κάνουμε;


Τέλος πάντων, ο εμπνευστής Taylor Jones, σαν γνήσιος αμερικάνος την ιδέα του την έκανε business και δημιούργησε και ένα βιβλίο με πολλές φωτογραφίες από ανθρώπους που είχαν στείλει τις δικές τους στιγμές.

Τώρα θα μου πεις, τι σχέση έχει όλο αυτό με ένα blog που αφορά την μητρότητα; Μα φυσικά είναι μία τέλεια ιδέα για να διακοσμήσετε το δωμάτιο του παιδιού σας με μία ανάλογη φωτογραφία ή ακόμα και να στείλετε φωτογραφία του εαυτού σας στο παιδικό δωμάτιο του παιδιού σας που κάποτε ήταν δικό σας. Ε;



Σχόλια

  1. Είναι υπέροχη ιδέα! Το ταξίδι στον χρόνο πάντα με συγκινεί. Μπορείς να φανταστείς τα συναισθήματά μου, όταν τα παιδιά μου πήγαν νηπιαγωγείο στο ίδιο κτήριο και στην ίδια αίθουσα που πήγα κι εγώ; Και τώρα που πήγαν δημοτικό, πάλι στο ίδιο σχολείο που πήγα κι εγώ. Εκεί που πήγαινα ως μαθήτρια, τώρα πηγαίνω να πάρω τα παιδιά μου..... Θα κλάψω.... πειράζει;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Thank you for your comment!

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κεφάλαιο "Παιδικός Σταθμός" ή απλά ένα χάος στο κεφάλι μας;

Αργά και σταθερά

Οι πρώτες μέρες...