Με μεγάλη χαρά, συγκίνηση και πολλά χαμόγελα θέτω την έναρξη αυτού του πολύπαθου blog
Που πριν από πολλά χρόνια ξεκίνησε και που ποτέ δεν μπόρεσε να στεριώσει. Θέλεις οι συνεχόμενες μεταβολές στην ζωή μου, θέλεις η αλλαγή ενδιαφερόντων, θέλεις λίγο οι διακοπές, τα ταξίδια, τα ποτά και τα ξενύχτια, το δύσμοιρο αυτό blog, άλλαξε πολλά περιεχόμενα κρατώντας όμως μία και μοναδική σταθερή αξία, τον τίτλο του (εντάξει έβαλα πέρυσι και κάτι τελίτσες). 
Σήμερα, αποφασισμένο και πρόθυμο σας καλωσορίζει στον κόσμο των μαμάδων, των παιδιών και των μπαμπάδων. Αν είσαι μαμά, μπαμπάς, γιαγιά ή ακόμα και παππούς, θα με καταλάβεις ευθύς εξαρχής. Ο κόσμος που εισέρχεται κανείς όταν αποκτάει παιδιά είναι ένας άλλος, διαφορετικός κόσμος. Και κάθε φορά που αποκτάς και ένα παραπάνω παιδί μπαίνεις όλο και πιο βαθιά σε αυτό τον κόσμο και άντε μετά να σε βγάλουν. Ίσως να μην γίνεται, ίσως και να μην θέλεις... Γιατί το ταξίδι της γονεϊκότητας είναι ένα ταξίδι χωρίς γυρισμό. 
Για να μην μακρηγορώ και σε κουράζω, ξεκινάω σήμερα αυτό το blog με σκοπό να δώσω μία άλλη οπτική στο ταξίδι της γονεϊκότητας...

Σχόλια

  1. Καλωσόρισες λοιπόν στην blogoγειτονιά! Είμαστε ωραία εδώ! Με την σειρά μου λοιπόν θα σε ρωτήσω αυτό που με ρώτησε κι εμένα η Δήμητρα από το for my friends στην πρώτη μου ανάρτηση: Που είναι το κουμπάκι που γινόμαστε follower στο blog σου; Ε; που το έκρυψες;
    Μαρία από το http://megalono-megaloneis-megalonei.blogspot.gr/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρα!

    Θα μου επιτρέψεις να το ψάξω, διότι ως σχετικά άσχετη, μάλλον το έκρυψα και δεν το ξέρω :)

    Καλώς σας βρήκα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Thank you for your comment!

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κεφάλαιο "Παιδικός Σταθμός" ή απλά ένα χάος στο κεφάλι μας;

Αργά και σταθερά

Οι πρώτες μέρες...